BlogsIn de media

Trending trauma op de timeline

We leven allemaal in onze eigen mediabubbel. Dat is niks nieuws. Die mediabubbel is ook inherent aan social media. Je kiest immers zelf wie je wilt volgen (gelukkig maar!) en wat je wilt zien. En dan rekenen we voor het gemak niet die algoritmes erbij die er voor zorgen dat bepaalde zaken buiten je zichtveld blijven. Kortom: het is niet heel ingewikkeld om je voor bepaalde zaken af te sluiten.

Foto: 30daysreplay van https://www.30daysreplay.de

Zo mis je dus (ongemerkt?) een heleboel. Heerlijk natuurlijk, want filteren is broodnodig om niet te worden overspoeld door n constante stroom aan berichten. Maar wanneer we het hebben over ellendige, mensonterende zaken die nú op dit moment, elke dag weer in Europa plaatsvinden, zonder zicht op een snel einde of verbetering, dan is het eigenlijk vreselijk en behoorlijk bizar dat de berichten daarover ons niet bereiken. Want de situatie in de kampen op bijvoorbeeld Lesbos en Samos zijn zo waanzinnig slecht, dat eigenlijk niemand dit mág missen.

Deze tweet van bijvoorbeeld @ajplus toont de schokkende situatie van kamp Moria en de vluchtelingen die er leven. Een hulpverleenster vertelt over de psychische nood waarin velen leven, het geweld en de erbarmelijke sanitaire voorzieningen (met 72 mensen één wc delen). En sommigen verblijven er al jarenlang.

Of deze tweet  van @MSF_Sea over de trauma’s waar kinderen in kamp Moria mee worstelen:

De berichten die @caoimhebutterly regelmatig twittert, grijpen je ook regelmatig bij de keel. Deze hulpverleenster weet first hand hoe afschuwelijk de omstandigheden in onder andere Moria zijn:

De reden is logisch dat deze tweets door veel mensen worden gemist: de media zijn veelal ‘vluchtelingenmoe’ en de kans is groot dat niemand uit jouw social mediabubbel het erover heeft. En het kan natuurlijk ook behoorlijk pijnlijk en moeilijk zijn om bepaalde traumatische en ellendige beelden te zien. Toch is het van levensbelang dat deze narigheid wordt gedeeld. En misschien kom je af en toe dit soort tweets wel tegen op je tijdlijn. Wat zijn dan je gedachten: verdriet? Betrokkenheid? Machteloosheid? Het kan allemaal. En deel jij dit soort tweets ooit? Wat is je mening over dit soort tweets? Ongemakkelijk? Pijnlijk? Te ver van je bed? Of wil je er liever niet je volgers mee belasten?

Logische gedachten ergens. Het ís ook ongemakkelijk dat dit soort wantoestanden mogelijk zijn. En absoluut pijnlijk. Maar bedenk ook: dit gebeurt in ons eigen Europa. Op een paar uurtjes vliegen. Dus helemaal niet zo gek ver van je bed. En wanneer je het moeilijk vindt om dit soort berichten te (re)tweeten, omdat je je volgers er niet mee wilt lastig vallen: dat is een denkfout. Wanneer jouw volgers daar moeilijk over zouden doen, zegt het meer over hen dan over jou.

En wat zegt het over jou, wanneer je dit deelt? Dat je gevoel hebt, een mens bent. Dat je betrokken bent en gelooft dat er een beter leven voor deze vluchtelingen mogelijk is. En dat ieder een steentje daaraan kan bijdragen. Hoe klein ook. Dus ook met een tweet. Want alle aandacht helpt. Echt!

Wil jou ook op een andere manier laten zien dat je betrokken bent, en je druk maakt over de vluchtelingenproblematiek in Europa, kom dan op 3 oktober naar het Capital Event in Amsterdam. Daar is vanaf 18.00 uur een (gratis) inspirerend en verbindend programma dat helemaal in het teken staat van vluchtelingen. Met lezingen, docu’s eten en meer. Het evenement is onderdeel van een groter Snapshots From The Border manifestatie die op 3 oktober in 30 Europese steden plaatsvindt. Wil je hier bij zijn in Amsterdam, dan ben je van harte welkom.


door Jojanneke van den Bosch en Marie Cecile Beniers


Meld je aan.